Iga urodziła się w  2007r. w Gdańsku. Była naszą małą niespodzianką. Prześliczną słodką zdrową dziewczynką. W wieku 3 miesięcy stwierdzono u niej niedoczynność tarczycy przez co miała zwiększone napięcie mięśniowe. Jednak dzięki prowadzonej rehabilitacji przez Ośrodek Wczesnej Interwencji w Gdańsku zaczęła tak jak inne dzieci siadać, raczkować i chodzić. Wydawało nam się , że rozwija się w granicach normy co potwierdzaliśmy przy dość częstych wizytach u lekarzy. W wieku 18 miesięcy nagle z nieznanych nam powodów doznała nagłego cofnięcia w rozwoju.

 

Z wesołego i pogodnego dziecka zmieniła się nagle w zamkniętego w sobie, smutnego maluszka.

 

Iga przestała reagować na własne imię, zapomniała wiele słów, których zdążyła się już nauczyć, nie interesowała się zabawami stosownie do jej wieku, nie umiała się skupić na niczym dłużej niż kilkanaście sekund.

 

Wychowujemy również starsze dziecko Amelkę tylko o ok.1,5 roku starszą. Dzięki temu poprzez obserwację i porównanie z procesem rozwoju starszej córki udało nam się stwierdzić nieprawidłowości rozwoju Igi.

 

Zwróciliśmy się po pomoc do kilku ośrodków ale wszędzie uspokajano nas, że wszystko jest w granicach normy. W Instytucie Wspierania Rozwoju Dziecka w Gdańsku postawiono wstępną diagnozę – podejrzenie autyzmu. Ze względu na bardzo wczesne rozpoznanie (zwykle można to potwierdzić w wieku 3 lat) była tylko obserwowana w kierunku autyzmu.

 

Ponieważ Iga była jeszcze bardzo mała,  zaoferowano nam terapię integracji sensorycznej tylko jeden raz w tygodniu oraz jedną sesję logopedyczną w Ośrodku Wczesnej Interwencji. Byliśmy przekonani, że to zbyt mało, żeby skutecznie pomóc Idze. Dlatego zaczęliśmy poszukiwać pomocy na własną rękę.

 

Od 2009 roku Iga była pod opieką Centrum Diagnozy i Terapii Zaburzeń Rozwojowych pani Moniki Zielińskiej w Gdańsku. Od 2014 do dziś pod opieką Pracowni Diagnozy i Terapii Dziecka. Intensywna codzienna terapia w warunkach szkolnych od 1 do 4 godziny dziennie przynosi naprawdę dobre rezultaty. Iga powoli ale konsekwentnie nadrabia zaległości. Wraca koncentracja, uśmiech i radość, skłonność do zabaw i psot, pojawiła się znów mowa oraz zainteresowania stosownie do wieku.

 

Idze postawiono diagnozę autyzmu wczesnodziecięcego potwierdzone poprzez orzeczenie o niepełnosprawności.

 

 

Głównymi problemami z którymi obecnie zmaga się Iga są oprócz zaburzeń mowy, zaburzenia funkcji społecznych (umiejętności zabawy z rówieśnikami, brak znajomości zasad rządzącymi funkcjonowaniem w grupie).

 

Dlatego bardzo ważne dla Igi jest kontynuowanie terapii oraz integracja w ramach zajęć w  szkole

 

 

 

 

 

O IGUSI